Ik wilde het eigenlijk lopend doen, maar gezien mijn prestaties van de afgelopen tijd op dat gebied, heb ik daar maar van afgezien. Toen kwam een collega met de vraag wie er nog belangstelling had voor de Elfsteden Fietstocht, waar hij nog een startkaart van over had. Al had ik twee dagen eerder al een marathon gepland, vond ik dat ik deze kans toch niet moest laten liggen.

Zo gaat op pinkstermaandag de wekker ‘s morgens om vier uur. Ik voel me gelukkig weer redelijk uitgerust na de Drenthe Marathon van zaterdag, die ik ontspannen heb afgelegd, maar wel in 3:43. Iets anders waar ik me zorgen over maak, is het feit dat dit mijn eerste lange fietstocht van dit jaar is. De conditie is er wel, maar krijg ik niet ontzettend last van mijn rug, zoals wel eerder bij een lange fietstocht zonder training is gebeurd?

Sinds gisteravond vraag ik me ook nog af of niet mijn fiets de zwakste schakel is, in plaats van ikzelf: toen ontdekte ik namelijk een kapotte spaak in het achterwiel, waarin ook al een kleine slag is waar te nemen. Gaat dit gedurende die 240 km niet langzamerhand steeds erger worden?

Te laat om hier nog iets aan te doen. Na een snel ontbijt vertrek ik naar Bolsward. Onderweg krijg ik tot tweemaal toe een ree vlak voor mijn auto langs, kennelijk is dit een tijd waarop mensen nog horen te slapen. Maar na Joure is er al flink wat verkeer op de weg. Bij Bolsward staat er een file op de afrit, maar gelukkig duurt het niet lang voordat ik mijn parkeerplekje krijg toegewezen.

Zo gaat het eigenlijk de hele dag: regelmatig opstoppingen, dat begint al voor de start, maar altijd stroomt het soepel door en nergens hoef je echt lang te wachten. Op mijn startkaart staat dat ik om 6:28 uur mag vertrekken, maar het wordt uiteindelijk 6:45 uur voor ik echt op weg kan.

Volgens de weersverwachting zou er een noordoostenwind zijn. Dat lijkt me niet ongunstig. Inderdaad is het eerste stuk naar Holwerd met tegenwind, waarbij ik me zoveel mogelijk verschuil achter andere fietsers. Van Holwerd naar Dokkum hebben we zijwind en vanaf Dokkum gaat het vrijwel helemaal voor de wind naar Stavoren.

Afgezien van de rugwind zijn we sneller terug in Bolsward dan ik dacht. De eerste lus is 143 km, maar mijn fietscomputer geeft 133 aan. Er moest een nieuwe batterij in en blijkbaar heb ik de wieldiameter daarna verkeerd ingesteld. Zo valt eigenlijk de hele tocht me ontzettend mee: ik wordt niet moe, zorg dat mijn hartslag ruim beneden de 120 blijft (hele stukken zelfs beneden de 100), maar toch blijft het gemiddelde tempo boven de 20 km/uur.

Vanaf Stavoren moeten we nog 30 km pal tegen de wind in, maar ik heb nog zoveel energie over, dat ik daar gemakkelijk tegenin kan trappen, zelfs als er even geen andere fietsers zijn om me achter te verschuilen. Hele colonnes ga ik zo nog voorbij.

Bij de finish kijk ik voor het eerst hoe laat het is: even na 18:00 uur, dus in totaal minder dan 11,5 uur onderweg geweest en niet eens heel erg moe.
Ik heb de Elfstedentocht nu drie keer volbracht: de eerste keer per schaats, een dag vóór de officiële tocht, de tweede keer hardlopend nadat de wedstrijd was afgelast en nu dus voor het eerst officiëel per fiets.
Ik vond dit een stuk gemakkelijker dan schaatsen, maar het kruisje dat we krijgen uitgereikt is een stuk groter dan wat de schaatsers krijgen.