Na vorig jaar twee matige pogingen gedaan te hebben en één mislukte, wil ik nu het jaar goed beginnen en een marathon zonder problemen uitlopen, als voorbereiding op de Midwinter Marathon over twee weken.

Vorig jaar was het bij de Noord-Willemskanaal Marathon veel te warm, had ik last van mijn rechterkuit tijdens de Slachtemarathon en viel ik bij de Bereloop uit na 15 kilometer met een geblesseerde linkerkuit. Nu hoop ik dat alle blessureleed eindelijk achter de rug is, maar zoniet, dan biedt deze uit 6 rondjes bestaande marathon in elk geval nog de gelegenheid om eenvoudig te stoppen na een kortere afstand. Ook kun je bij inschrijving aangeven dat je 3, 4 of 5 ronden van 7 kilometer door het Asserbos wel genoeg vindt, maar dat is niet mijn bedoeling.

Bij binnenkomst in de kantine van de atletiekbaan wordt ik meteen zeer warm begroet door organisatoren Nellie van der Made en Henk Doorten en hun familie. Ook zijn er weer een flink aantal oude bekenden die ik lange tijd niet heb gezien door mijn afwezigheid in het (ultra)marathoncircuit.

Tijdens de eerste ronden is het nog vrij druk.
Foto: Toli Schansema

Het vriest, maar gelukkig lopen we beschut in het bos, dus van de kou hebben we geen last. Mijn idee is om heel rustig en ontspannen naar de finish te lopen in een tijd net iets onder de 4 uur, om dan in Apeldoorn te proberen wat meer in de buurt van 3:30 uur uit te komen. De eerste 3 ronden lukt dat plan redelijk, maar de volgende ronden loopt het tempo bijna vanzelf steeds verder op.

In de laatste ronden voer ik het tempo wat op.
Foto: Toli Schansema

In de laatste ronde houd ik bewust wat in, want ik wil de komende week ook nog flink wat kilometers maken. Het is nu stil op het parcours geworden, zodat je goed moet letten op de rood-witte linten die het kronkelige parcours markeren. Ik finish als 5e op de marathon.

Wel jammer dat bijna iedereen na afloop zo snel huiswaarts keert, maar de meesten zijn dan ook niet binnen een halfuur thuis zoals ik.