Een 50 kilometer slechts één week na een 24 uurloop is natuurlijk geen recept voor een optimale prestatie, maar een ultraloop zo dichtbij mijn woonplaats is te leuk om aan me voorbij te laten gaan.

In de eerste ronde kom ik met moeite op gang.
Foto: Zeger Zeilemaker

De afgelopen week heb ik twee keer een vijf kilometer gedribbeld en daarbij kon ik goed merken dat ik nog lang niet hersteld ben van de 24 uur van Steenbergen. De benen voelen goed, maar ik krijg snel het gevoel buiten adem te raken. Gelukkig ging het na verloop van tijd wel iets gemakkelijker, daarom durf ik na bijna een volle week rust wel weer een poging te wagen op de 50 km.

Net als bij mijn trainingsloopjes eerder deze week, heb ik het moeilijk in het begin. Na een vroege plaspauze loop ik zelfs even achter de bezemwagen. Ik had gedacht een stukje met Gerik te kunnen oplopen, maar direct na de start zie ik hem al niet meer. Na verloop van tijd gaat het wat beter en haal ik Aleid in, een vrouw van mijn loopgroep die altijd goed scoort in de 60+ categorie. Zij loopt de 25 km, dus één ronde. Ik besluit om de rest van de ronde maar bij haar te blijven lopen. Haar man Adrian, die nog een paar jaartjes ouder is, is al 10 minuten eerder over de finish gegaan.

Op deze manier begin ik redelijk fris aan de tweede ronde. Ik voel me zelfs zo fit dat ik denk dat de tweede wel wat sneller kan. Al snel haal ik Gerik dan in, hij heeft bewust de eerste ronde snel gelopen en is nu af en toe aan het wandelen. Waarschijnlijk is dat zijn manier om zich voor te bereiden op zijn volgende 100 mijlsloop. Ik passeer nog een stuk of vijf andere lopers die te vroeg door hun energie heen zijn. De laatste vijf kilometer krijg ook ik het steeds moeilijker maar ik geef niet toe aan de verleiding om te gaan wandelen. De laatste kilometer in het dorp is er geen voet- of fietspad meer en krijg ik een persoonlijke motorbegeleider mee. Met de finish in zicht weet ik het tempo weer wat op te voeren. Achteraf blijk ik precies even lang te hebben gedaan over beide ronden.

Meestal is het zo bij wedstrijden met meerdere afstanden dat bijna iedereen al naar huis is als de langste afstand finisht, maar hier in Gieten gebeurt nog van alles. De kidsruns voor allerlei leeftijden gaan de hele middag door en de 10 km moet zelfs nog starten als ik onder de douche ga. Mijn tijd valt me helemaal niet tegen: met 4:41 uur heb ik toch ruim boven de 10 km per uur gelopen in een vlak schema, terwijl het behoorlijk warm was.